Komunikacja na polu walki źródłem efektywności oddziału

Aby działać efektywnie i osiągać powierzone przez "dowódców" cele, a przy tym ponosić jak najmniejsze straty własne potrzebna jest komunikacja.

Głos:
Głównym i najłatwiejszym sposobem komunikacji jest komunikacja za pomocą mowy. Z porozumiewaniem w ten sposób myślę, że nikt z nas nie ma problemów. Choć wypadałoby poprawić niektóre zwroty, kiedy przy podawaniu pozycji wroga brzmią dla przykładu: "Jest za tamtym drzewkiem". Po takim stwierdzeniu wróg nie byłby trudny do zlokalizowania, gdyby w lesie były 2 drzewka, patrząc jednak w wybranym kierunku widzimy całą ścianę drzewek. Wypada więc podając pozycję wskazać punkt charakterystyczny, dla przykładu "Jest przy drugim drzewie na prawo od tamtej wierzby." (Oczywiście zakładając, że nie walczymy w lesie gdzie 90% stanowią wierzby.)

Niezwykle przydatnym jest także podanie, rodzaju broni. Ze snajperem walczy się inaczej, z elektrykiem inaczej, i ze sprężyną inaczej. Dlatego dane te ułatwiają skuteczne prowadzenie ognia i eliminację kolejnych wrogów.

Porozumiewanie się głosowe, może odbywać się na 2 zasadnicze sposoby:
-Bezpośrednio stojąc obok kolegi i mówiąc co się dzieje na polu walki. W tym momencie należy zauważyć, że nawet przekazując informację nie powinniśmy za bardzo skupiać się na rozmowie, i bacznie obserwować otoczenie, czy nagle zza krzaków nie wyskoczy wróg i nie zetnie nas jedną serią. Rozmowa powinna być też cicha, tak aby wróg nie słyszał naszych założeń taktycznych. Ustalanie taktyki, którą zna wróg mija się z celem.
- Pośrednio przez radia, telefony i inny bezprzewodowy (bądź też przewodowy) środek komunikacji. Przy korzystaniu z radyjka bardzo przydają się słuchawki z mikrofonem. Jeżeli nasze radio nie jest w nie wyposażone powinniśmy mieć je ustawione jak najciszej, gdyż może ono zdradzać naszą pozycję. Przy korzystaniu z radia, bardzo istotne jest podawanie krótkich i jasnych komunikatów oraz o podania kto pyta. Przykładowa rozmowa radiowa: